Samantekt síðustu mánaða

Síðastliðnar vikur hafa rignt yfir okkur kvörtunum vegna ódugnaðar okkar við að færa inn nýja pistla. Sökin er alfarið Hilmars,allavegana obinberlega. Ég (Hilmar) var búinn að lofa að skrifa næsta pistil en síðan hefur lítið gerst. Það lítur kannski út áblogginu að ekki hafi runnið af okkur frá því á Þorrablótinu og það að hlaupapistilinn hafi stimplast inn tvisvar staðfesti þaðbara. Ég ætla að reyna að bæta aðeins úr pistlaleysinu með smásamantekt yfir það sem hefur drifið á okkar daga síðan í mars þráttfyrir að ég viti að það vilji bara allir fá að sjá myndir af Birnu Líf og Árna Kristni.
Í byrjun apríl fór ég til Sydney og þreytti prófin sem ég var búinn að vera að undirbúa mig fyrir af krafti og náði þeim öllum sem betur fer og á því eftir 3.5 ár áður en ég klára sérfræðiprófin í bráðalækningum. Á föstudeginum eftir prófin komu Svava og ÁrniKristinn til mín, en Birna Líf varð eftir í pössun hjá uppáhaldsmóðursystur sinni, henni Ásdísi. Ég hafði í fáfræði minni fundið ægilega fínt hótel (eða þannig) í Kings Cross hverfinu sem er býsna miðsvæðis í Sydney og stutt í miðbæinn, góða veitingastaði etc. Við höfðum samt ekki gert ráð fyrir því að útsýnið úr hótelherbergisglugganum yrði eins og fjölbreytt og raun bar vitni. Þegar degitók að halla fóru fíkniefnaneytendur og vændiskonur á stjá og úr varð oft fjölbreytt sjónarspil sem Svava hafði mikinn áhuga á....hún stóð við gluggann bendandi...hei sjáðu þessa, hún er að kaupa dóp..hei þarna eru fleiri sölumenn etc. Áður en þessar bendingarhöfðu vakið of mikla eftirtekt hafði mér þó tekist að draga hana frá glugganum og draga tjöldin fyrir.Annars fór mjög vel um okkur í Sydney og okkur tókst að skoða ýmislegt s.s. óperuna, brúna, gamla bæinn og njóta frábærraveitingastaða í Sydney. Það þarf hins vegar gott betur en þessa helgi til að ná að skoða Sydney almennilega, frábær borg.
Eftir að heim var komið tók við undirbúningur við að pakka niður öllu dótinu okkar þar sem við þurftum að flytja okkur um set ummiðjan maí. Það er ótrúlegt hvað safnast mikið af alls konar drasli á svona stuttum tíma...við sem komum hér um bil allslaus tilNýja Sjálands fyrir rúmlega einu og hálfu ári. Við höfum sem sagt flutt í íbúð til styttri tíma á meðan við erum á milli lengrileiguhúsnæða. Nú búum við í lúxusíbúð í miðbænum, 2ja mínutna gangur fyrir mig á spítalann og náttúrulega allir veitingastaðir og kaffihús miðbæjarins á næsta leyti. Einnig er hérna þessi fína hitapumpa þannig að byrjun vetrarins fer ekki eins illa í okkurog í kulda-kumbaldanum sem við vorum að flytja úr. Það er ekki fyrr en núna að við gerum okkur grein fyrir hvað það fór ótrúlegamikill tími í að halda því húsnæði heitu....endalausar ferðir að ná í eldivið (misblautan) og í raun bara eitt heitt herbergi.
Árni Kristinn hefur vaxið og dafnað. Er nú orðinn tæp 10 kíló, byrjaði að segja mamma og pabbi í síðustu viku, farinn að skríðaog virðist ætla að verða jafnákveðinn og Birna Líf systir hans. Þeim kemur ógurlega vel saman og Birna Líf er óskaplega góð alltaf við hann.
Eins og fram hefur komið áður þá vorum við öll að æfa okkur fyrir hálfmaraþon sem loks fór fram síðustu helgi. Við náðum öllað komast í mark sem var aðalmarkmiðið. Við höfum þó öll einsett okkur að bæta tímann og Svava ætlar að taka þátt í Reykjavíkur-hálfmaraþoninu í Ágúst n.k.
Á mánudaginn var varð Birna Líf fjögurra ára og lítur nú á sig sem stóra stelpu loksins. Nú segist hún ekki lengur vera hrædd við drauga og aðrar forynjur heldur reki þær miskunnarlaust á dyr þegar þær villast inn í herbergið hennar að næturlagi. Þaðkomu allar vinkonur hennar úr leikskólanum og skemmtu sér mjög vel. Svava og Ég (aðallega Svava) höfðum útbúið fyrir hana sveppaafmælisköku sem vakti mikla lukku. Annars vildi Birna Líf helst bjóða öllum sem hún hitti í afmælið sitt. Við vorum að versla ívikunni fyrir afmælið hennar og það var einhver kona sem hleypti okkur fram fyrir sig í röðinni. Birna Líf ákvað samstundis aðþetta væri ,,voðalega" góð kona og hún ætti líka að koma i afmælið hennar.