Jólaundirbúningur

Jólaundirbúningurinn var með hefðbundu sniði þetta árið, eða eins og hægt var með æfingar fyrir Coast to Coast að ná hámarki. Það voru að sjálfsögðu bakaðar allar nauðsynlegar sortir af smákökum, vondu kökurnar, súkkulaðibitakökur og fullt af piparkökum sem krakkarnir máluðu og skreyttu í öllum regnbogans litum. Hilmar hafði kæst skötu og var skötuveislan haldin að þessu sinni heima hjá Emmu og Hirti og var fjölmenni í veislunni þar sem mikið af ættingjum þeirra Hjartar og Emmu voru í heimsókn. Jólatréð var svo skreytt seint á Þorláksmessu og voru krakkarnir alveg að rifna úr spenningi þegar pakkahrúgunum var raðað í kringum jólatréð.
Svava greyið var þó fjarri góðu gamni þar sem hún fór sína fyrstu ferð niður Waimakariri ánna á Þorláksmessu og kom heim skelfingu lostin þar sem þetta var mun svaðilegra en hún hafði búist við og ekki alveg viss hvort hún vilji fara þetta aftur!

Jólin

Veðrið hefur leikið við okkur um jólin með sól og hita í kringum 25 stigin. Jólaundirbúningurinn gekk vel með hefðbundnum jólabakstri og skötukæsingu. Þetta árið var skötuveislan haldin heima hjá Emmu og Hirti og var skatan vel kæst. Þau kveiktu svo upp í pizzaofninum og hver og einn útbjó pizzur eftir sínu höfði. Svava var reyndar fjarri góðu gamni þar sem hún var í bátsferð niður Waimakariri ána sem tók hana um 6 klst með tilheyrandi veltum í verstu flúðunum.

Á aðfangadag vöknuðum við snemma enda ekki alveg laust við smáspennu hjá þeim Birnu Líf og Árna Kristni. Skyrgámur hafði greinilega fundið okkur þrátt fyrir að við gerum honum erfitt fyrir með flutningum á hverju ári. Hann hafði smakkað á kræsingunum sem við skildum eftir fyrir hann og sullað skyri út um allt.

Matseðilinn á aðfangadag hjá okkur var eftirfarandi

Forréttur: Risarækjur, ostrur og risahumar A-La Eggi

Aðalréttur: Dádýrasteik með brúnuðum kartöflum, villibráðasveppasósu, Waldorfsalati, rauðbeðum og grænum baunum.

Eftirréttur: Ris-ala-mand sem Carolyn útbjó undir ströngu dönsku eftirliti, enda var útkoman rosagóð. Sem bónus-eftirrétt útbjó hún svo líka eplaböku sem við borðuðum með vanilluís.

Maturinn lukkaðist rosalega vel og krakkarnir voru orðnir ansi óþolinmóðir eftir að við hættum að borða og færum að ráðast á pakkana. það var algert pakkaflóð undir jólatrénu og fengu krakkarnir mikið af skemmtilegum gjöfum og hafa verið dugleg að leika sér að nýja dótinu sínu síðustu daga.

Fimleikamót hjá Birnu Líf

Birna Líf tók þátt í jólafimleikamóti hjá Christchurch School of Gymnastics. Hún var mjög spennt fyrir að taka þátt í sínu fyrsta móti en tók það ekkert of hátíðlega og skemmti sér mjög vel. Hún hafði meiri áhuga á að veifa til okkar upp í áhorfendastúku frekar en að fylgja nákvæmlega ,,rútínunum" sem var búið að setja þeim fyrir. Hún stóð sig mjög vel og fékk viðurkenningarskjal fyrir þáttökuna og voru allir hæstánægðir með daginn.

Ástralíuferðin

Í lok nóvember skelltum við okkur til Gold Coast Astralíu í 6 daga ferð. Þetta var svolítið stíft prógram hjá okkur þar sem við áttum að leggja af stað aðfaranótt mánudagsins 26 nóv en höfðu klárað 2 daga keppni þann 25 nóv (Tuatara-keppnina). Þetta var mjög góður tími , Við fórum með krakkana í dýragarð og skemmtigarð og lékum okkur á ströndinni. Hilmar var á þessum tíma á ráðstefnu að flytja erindi umrannsókn sem hann gerði sem hluta af sínum sérnámi og gekk bara mjög vel hjá honum. Eftir tæpa viku á Gold Coast í miklum hita, vorum við fegin að komast aftur heim til Lyttelton í rólegheitin og þægilegt hitastig 22-25.

Þorrablót

Þorrablótið þetta árið var haldið heima hjá Mikka í Sumner. Það mættu að sjálfsögðu allir Íslendingarnir og svo var töluvert af starfsfólki af bráðamóttökunni sem hafði verið boðið líka. Allir voru klæddir upp í víkingaföt og veisluborðið svignaði undan kræsingunum.......ekki alveg viss um að það væri akkúrat orðið sem Nýsjálendingum datt í hug við að líta á borðið.

það sem var á boðstólum var:
Sviðakjammar
Súrsaðir hrútspungar (upp úr ársgamalli mysu Ingó sem hann hafði fengið í ostagerð)
Flatkökur með hangikjöti
Kindakæfa
Kæst skata
Hangikjöt
Ábrystir
Hákarl
Fullt af íslensku brennivíni

Það er óhætt að segja að fólk hafi skemmt sér hið besta þetta kvöld, enginn komst undan því að smakka á öllum kræsingunum og þegar brennivínið var farið að segja vel til sín voru hinir engilsaxnesk-mælandi farnir að taka hraustlega undir með íslensku söngtextunum.

Tuatara keppnin

Við Svava tókum þátt í Tuatara keppninni annað árið í röð. Í fyrra tókum við þátt sem lið en í ár ákváðum við að taka þátt sem einstaklingar og er það partur í undirbúningi okkar fyrir Coast to Coast keppnina í febrúar. Keppnin er yfir 2 daga og innifelur fjallahlaup, fjallhjól og svo sjókajak parta. Sibbi tók líka þátt í keppninni og var hann í liði með Einari og Carolyn, auk þess tók svo Ingó þátt með 2 öðrum drenghnokkum í liði.
Veðrið var eiginlega of gott þessa helgi og tók það verulega á að klára fyrri daginn í tæpum 30 stiga hita en við höfðum það þó af og fengum æðisleg útsýni fyrir fjallahlaup- og fjallahjólapartana. Á degi 2 var svo sennilega enn heitara en fyrsti parturinn sem var 12km hlaup gekk vel og fyrri partur fjallahjólsins. Þegar ég var kominn langleiðina upp hæsta partinn var ég byrjaður að fá slæma sinadrætti í báðum fótleggjum. Ég reyndi að ganga þetta úr mér og hélt ég væri aðeins að skána og fór að hjóla aftur á jafnsléttu og var búinn að festa mig í pedalana þegar ég fékk skyndilega heiftarlega sinadrætti í báða fætur bæði að framan og aftan. Ég gat ekki einu sinni losað mig úr pedölunum og féll því ákaflega tignarlega til jarðar. Þar lá ég svo út í vegarkanti þegar Svava kom hjólandi á eftir mér og við reyndum að dóla okkur aftur af stað en það gekk ekki upp fyrir mig og varð ég að hætta keppni þarna, en það er ágætt að þetta gerðist í þessari keppni og vonandi eitthvað sem hægt er að leiðrétta fyrir stóru keppnina í febrúar. Svava tafðist fyrir vikið og fékk því ekki að fara af stað í síðasta partinn af keppninni þannig að við keyrðum til Akaroa og vorum við verðlaunaafhendinguna. Ég fékk í sárabætur spot prize - fínasta björgunarvesti.

Hurunui áin

Seinni partur Grade 2 kayak námskeiðsins var alveg frábær. Við fórum með hópnum út úr Christchurch til að æfa okkur á Hurunui ánni. Við slógum upp tjaldbúðum og svo var okkur dempt út í ána að æfa okkur í að fara inn og út úr straumi, ,,ferrygliding" og svo smáflúðaferð líka. Þetta var alveg ótrúlega erftit til að byrja með og við ætluðum varla að komast frá einum bakka til annars en tókum sem betur fer nokkuð hröðum framförum. Okkur tókst báðum að velta þennan daginn og þegar Svava velti fyrst þá fattaði hún ekki að rífa sig úr bátnum og var fyrir vikið nánast búin að fara óplanaða eskimóaveltu ;) en eftir sjokkið við að velta einu sinni þá var ekkert mál lengur. Ég ákvað eftir mína aðra veltu að ég gæti svo sem prófað eskimóaveltuna sem við vorum búin að vera að æfa í sundlauginni. Ég var ennþá í miðjum flúðum....stillti mér upp og viti menn, haldiði að báturinn hafi bara ekki snúist við. Ég var ekkert smáhissa.
Um kvöldið elduðu þeir Len og Caleb fyrir okkur veislumat(Burritos) og var spjallað og drukkið smáviskí fram eftir kvöldi.
Dagur 2 fór svo í að æfa sig meira í heldur erfiðari straumi og í lokin fór Caleb með mig og Mark niður gljúfrið sem var æsispennandi. Mér tókst að velta tvisvar á leiðinni niður eftir en eskimóaveltan stóð fyrir sínu, nema eftir síðustu veltuna var ég orðinn svo þreyttur og var ennþá í flúðum þegar ég kom upp þannig að ég valt strax aftur og þurfti að synda að bakkanum. Þetta var ótrúlega skemmtileg helgi fyrir okkur, en við hefðum aldrei getað þetta nema fyrir það hvað Sibbi var hjálplegur að passa fyrir okkur.

Græjumynd

Ein mynd af græjunum sem við erum búin að kaupa okkur í undirbúningnum fyrir coast to coast

Afmæli á ströndinni

Afmælisveislan hans Árna Kristins var haldin í dag....við ákváðum vegna vegna veðurs að flytja afmælið niður á strönd og tókum með okkur öll veisluföngin ásamt kajökum niður á strönd. Fólk notaði mismunandi aðferðir við að komast í veisluna og hjólaði Shannon þangað á meðan Mikki og Ingó hlupu yfir fjallið frá Taylors Mistake. Árni Kristinn og Birna Líf voru alveg ljómandi ánægð með að halda veisluna á ströndinni og busluðu og léku sér í fjörunni. Árni Kristinn fékk margar skemmtilegar gjafir er greinilega búinn að læra að það er e-ð skemmtilegt falið innan í gjafapappírnum. Veislugestir voru einnig mjög ánægðir með staðarvalið og skiptust á að gæða sér á yndislegu súkkkulaðikökunum hennar Svövu og stunda sjóbað eða skella sér í stutta kajakferð.

Kajaknámskeið

Við Svava erum búin að vera á kajaknámskeiði í þessari viku. Þetta byrjaði allt í rólegheitum í lítilli sundlaug þar sem okkur var kennt að fara í og úr þessum litlu flúðakajökum. Svava var hrikalega stressuð fyrir námskeiðið, sér í lagi partinn þar sem við erum að æfa okkur í að vera á hvolfi! Nefið á henni fylltist líka strax af vatni og hún var næstum búin að gera pottþétta eskimóaveltu án nokkurrar kennslu um leið og henni var snúið á kaf í fyrsta skiptið. Þetta gekk samt allt að óskum og næsta skref var að fara í grunnæfingar á kyrru vatni. Þar var okkur sagt að róa beina línu í átt að leiðbeinandum sem var gjörsamlega ómögulegt til að byrja með á þessum kajökum. Í hvert skipti sem við rákum árina niður þá snerist kajakinn á punktinum nánast......en eftir smástund vorum við búin að ná tökum á þessu og gátum tekið öll áratökin með góðum árangri. Seinni dagurinn fór svo í að æfa okkur í meiri straumi sem var mjög skemmtilegt og nú bíðum við spennt (og kannski aðeins stressuð) eftir seinni part námskeiðsins sem verður tveggja daga kajak ferð niður Hurunui ána!

Árni Kristinn 2 ára

Þá er litla barnið okkar hann Árni Kristinn orðinn 2ja ára gamall. Við ætlum að halda upp á afmælið hans á laugardaginn kemur með smá kaffiboði. Hann fékk samt ísköku og pakka í tilefni dagsins og fylgja með nokkrar myndir. Birna Líf var ekki alveg á því að hann væri í ,,alvörunni" orðinn 2ja ári heldur væri þetta í plati þar sem hann gæti ekki talað enn. Það var mjög erfitt að útskýra þetta fyrir henni, þar sem hún virðist hafa verið alveg viss um að daginn sem hann yrði 2ja ára væri hann orðinn fulltalandi. Viss vonbrigði þar.
Árni Kristinn þýtur nú um allann pallinn á nýja hjólinu sínu sem hann skilur ekki við sig og þarf að leggja því við hliðina á rúminu hans á kvöldin þegar hann fer að sofa.

Brakandi blíða

Við erum svo heppin að koma frá Íslandi og þar af leiðandi njótum við 3-4 mánaða aukasumars hér á Nýja Sjálandi miðað við innfædda. Þeir segja að það sé rétt svo komið vor núna, en hitinn í dag fór yfir 20 stig og samkvæmt okkar kokkabókum er það sumar og ekkert annað.
Sibbi er ekki illa haldinn af flugþreytu og skellti sér í hjólatúr í dag til að njóta útsýnisins yfir Lyttelton flóann. Á morgun er svo planið að fara með honum í fjallahjólatúr um port hills og kannski smákajak á eftir......humm, ekki mikill tími til að fara að innrétta útihúsið sitt svo hann fá svolítið næði þar. Annars var hann græjaður upp í dag með hjólabol ásamt hlaupa og inniskóm.

Sibbinn kominn

Sibbi mætti á svæðið á þessum líka dásemdardegi. Við fórum öll út á flugvöll í morgun að ná í kappann og bjuggumst við þessum venjulega töfum og svo langþreyttum, farangurslausum ferðalangi....en viti menn. Í þetta sinn komst farangurinn á leiðarenda og Sibbi kominn í gegnum tollinn á mettíma. Ferðalagið gekk rosavel hjá honum og mikil kátína hjá Birnu Líf og Árna Kristni að knúsa hann, það skemmdi nú ekki að fá m&m að gjöf frá honum líka.

Við fórum svo með hann til Lyttelton og fengum okkur vel útilátinn hádegismat sem við borðuðum úti á palli í góða veðrinu. Eftir það þurfti svo að finna e-r ráð til að halda honum vakandi fram á kvöldmat og var kastað upp ,,krónu" á milli fjallahjólatúrs eða kajaktúrs.

Úr varð að ég og Sibbi skelltum okkur í kajakferð á meðan Svava lá yfir námsbókunum. Sibbi stóð sig mjög vel og þurfti ekkert að skella sér til sunds í þessari ferð og vildi endilega fara aftur á morgun og þá helst svolítið lengra. Það verður líka enginn miskunn í æfingum fyrir hann þar sem við erum búin að lofa honum í þriggja manna lið fyrir næstu Tuatara keppni!

Við röltum svo öll niður í bæ seinni partinn og keyptum ferskan fisk sem við pönnusteiktum og fengum okkur gott Nýsjálenskt hvítvín með.

Eftir kvöldmat fóru svo Sibbi, Birna Líf og Árni Kristinn í rúmið og það er nánast öruggt að sá fyrstnefndi var fyrstur í draumaheima.

Pistlahrúga

Nú er víst kominn tími til að bretta upp ermarnar og skrifa nokkra pistla, áður en skömmunum fer að rigna yfir okkur af fullri alvöru. Við höfum tekið okkur góða pásu í kringum Íslandsferðina og kominn tími til að uppfæra þessa blessaða bloggsíðu okkar. Ég hef því sett inn nokkra pistla ef þið viljið "skrolla" niður þá getiði lesið þá í réttri tímaröð.

Heyskapur

Nú er daginn tekinn að lengja verulega og orðið bjart bæði á leið í og úr vinnu. Undanfarna viku var veðrið mjög gott og fór hitinn yfir 20 gráðurnar. Það var því orðið tímabært að taka svolítið á því í garðinum og létu Árni Kristinn og Birna Líf svo sannarlega ekki sitt eftir liggja eins og sést á myndunum.
Birna Líf er mjög ánægð í skólanum sínum og segist eiga rosalega marga vini. Henni fer mikið fram í að læra stafina og lesum við með henni á hverju kveldi. Það sem henni finnst þó enn skemmtilegra er frádráttur og samlagning og vill því miklu frekar eyða tíma í það en lesturinn. Hún er áfram að læra á píanóið og er farinn að nota báðar hendur og spila tóna......það versta er að þetta er að verða of erfitt fyrir mig! Ég verð víst bara að æfa mig í launi.
Árni Kristinn hefur verið duglegur að ná sér í vetrarpestirnar og þurft að vera svolítið heima við vegna þess. Annars braggast hann vel og er mjög áhugasamur um það sem Birna Líf er að læra. Hann syngur abcd..lagið fullum hálsi en byrjar að spóla einhvers staðar á milli d og e, en heldur þó laginu allt til enda. Árni Kristinn hefur yfirumsjón með hænunum okkar og sér til þess að við gleymum ekki að gefa þeim á hverjum degi. Hænurnar virðast vera farnar að venjast nýju eigendunum og verða aðgangsharðari með hverjum deginum. Þær eru þó ekki farnar að gogga í útidyrnar ennþá, en þess er sennilega ekki langt að bíða....reyndar verður Sibbi í gistihýsinu og líklegast að þær goggi bara í dyrnar hjá honum í næstu viku.

Æfingaplön og græjur

Skipulagið fyrir Coast to coast var ákveðið fyrir skemmstu. Við boðuðum til fundar heima hjá okkur ásamt nokkrum af Íslendingunum hérna úti til að skipuleggja hvað keppnum við ætluðum að taka þátt í og að útbúa æfingaáætlun fyrir okkur fram að keppninni. Ég, Svava og Mikael ætlum að taka þátt í keppninni en Ingó, Shannon, Einar og Carolyn ætla að reyna að æfa svolítið með okkur og hvetja okkur til dáða. Það sem er mest aðkallandi er að kaupa kajak fyrir Svövu og svo þurfum við öll að klára kajaknámskeið og fá útgefið "Grade II Kayak Certificate" til að fá að taka þátt í keppninni. Fyrir utan kajakinn fyrir Svövu þá erum við búin að kaupa allar aðrar græjur...s.s. götuhjól og fjallahjól. Þau eru svo dýr að þau fá að vera inni í svefnherbergi hjá okkur þar til við erum búin að útbúa læsta geymslu undir húsinu.....ekki uppi í rúmi samt. Núna á undirbúningstímabilinu þá þurfum við að æfa 6-10 tíma á viku en þegar nær dregur verða erfiðustu vikurnar með 17 tíma í æfingar sem verður náttúrulega ekkert mál að skipuleggja með 2 börn, fulla vinnu og háskólanám. Við erum búin að vera einbeita okkur að hjólamennskunni síðustu vikur en þurfum að fara að kajaka á fullu. Svo förum við einu sinni í viku til Carolyn í Pilates æfingar og förum þá og hlaupum í stórgrýtinu við fjöruborðið í Sumner í leiðinni en það á að vera besta æfingin fyrir fjallahlaupið.

Aftur í veturinn

Eftir að hafa upplifað besta sumar í manna minnum á Íslandi þá erum við komin aftur í veturinn á Nýja Sjálandi. Það er ósköp notalegt að vera komin aftur til baka en við söknum allra á Íslandi og Birna Líf og Árni Kristinn spyrja oft eftir ömmu og afa, ömmu í Grindó o.s.frv. Við Birna Líf ferðuðumst saman út, en Árni Kristinn og Svava fóru út 2 vikum á undan okkur. Ferðalagið gekk framar öllum vonum enda Birna Líf sérlega skemmtilegur ferðafélagi. Við stoppuðum í 12 tíma í Singopore og skráðum okkur inn á transit hótelið þar og náðum góðum svefni og eftir það skelltum við okkur í sund og fengum okkur svo Pizzu eftir það. Við vorum því alveg endurnærð fyrir síðasta flugið til Nýja Sjálands og urðum ekki einu sinni pirruð þrátt fyrir að farangurinn hafi orðið eftir í Singapore, enda fengum við hann 2 dögum seinna afhentan heim án nokkurra vandamála. Veturinn hér er búinn að vera mjög mildur og ekkert snjóað á láglendi í Christchurch þó það hafi nokkrum sinnum fest smásnjó í kollin á Mt. Herbert (1000 m) hérna hinum megin við fjörðinn. Það er helst að maður sé meðvitaður um veturinn vegna skammdegisins og svo eru náttúrulega húsin hérna með eindæmum köld og það fer töluverð vinna í að kynda, sækja eldivið og fara með rafmagnsofn á milli herbergja. Ég lét svo verða af því að kaupa rafmagnsteppi í rúmið í lok vetrar og fékk fullt af prikum í kladdann hjá Svövu, enda var ég að byrja á næturvöktum.

Fleiri myndir úr Íslandsferðinni

Afganginn af myndunum má sjá á myndasíðunni okkar, sjá link til vinstri.

Íslandsferð

"Þetta geri ég aldrei aftur" ;Svava Júlí 2006 um að ferðast alein með 2 börn frá Nýja Sjálandi til Íslands.
"þetta geri ég aldrei aftur" ; Svava í Júlí 2007 um að ferðast alein með 2 börn frá Nýja Sjálandi til íslands.
Já hún lét sig hafa það að fara aftur ein með börnin alla leið til Íslands. Það mun samt hafa verið þægilegra í þetta sinn þar sem þau gátu öll teygt úr sér og farið í bað á transit hótelinu í Singapore....en samt..úfff. Þau komust nú samt öll heilu og höldnu til Íslands og ég kom svo 2 vikum á eftir þeim. Það er skemmst frá því að segja að við vorum alveg afspyrnu heppin með veður, sól og blíða upp á hvern einasta dag. Birna Líf og Árni Kristinn nutu þess alveg í botn og fannst ekki amalegt að eyða öllum þessum tímum í sundlauginni í garðinum hjá Afa og Ömmu í blíðviðrinu. Við reyndum líka að fara eins mikið í Grindavík og hægt var og fengu frændsystkinin öll góðan tíma til að kynnast upp á nýtt og leika sér saman. Krökkunum fór mikið fram í íslenskunni og augljóst að Birna Líf greip ýmislegt á lofti hjá ömmu nöfnu og ekki óalgengt að heyra hana segja "almáttugur minn" eða "jæja gæskan". Árni Kristinn virtist grípa töluvert mikið af nýjum orðum en það sem er merkilegt samt er að þegar hann kom til baka á leikskólann hér úti þá var hann farinn að segja mun fleiri orð á ensku líka.
Rúsínan í pylsuendanum á Íslandsferðinni var svo brúðkaupið hjá Óska og Ragga sem ég og Birna Líf fórum í. Það var yndislegt að geta verið viðstaddur þennan stóra dag hjá litlu systur minn og mági mínum honum Ragga, en Raggi hafði áður unnið sér inn giftingarréttinn með glímukeppni við okkur bræður á Arnarhóli á steggjadeginum hans.
Að lokum langar okkur að þakka öllum kærlega fyrir frábærar móttökur á meðan á heimsókn okkar stóð og við hlökkum til að hitta ykkur sem fyrst aftur.

Myndir frá Maraþoninu ala Michelle og Jake

Birna Líf 5 ára

Litla barnið okkar er komið í skóla.....hún er orðinn 5 ára. Loksins, loksins, hún er búin að vera að bíða eftir þessu í 2 ár eða svo. Þegar hún vaknaði á afmælisdaginn þá sagði hún við mig ,,sjáðu pabbi, hvað fæturnir á mér eru orðnir langir. Nú er ég orðinn 5 ára og ég get farið sjálf á monkey bars" (handsala sig hangandi eftir klifurgrindinni). Hún var samt orðinn svolítið ringluð með þetta hringl á afmælisdeginum sínum þar sem hún er búin að fara í 2 skipti í heimsókn í skólann sinn, afmælisveisla var haldin á leikskólanum á föstudaginn og svo héldum við upp á afmælið hennar í gær. Hún vaknaði klukkan rúmlega 7 um morguninn og við báðum hana að vera í rúminu sínu á meðan við undirbyggjum morgunmatinn. Hún fékk svo vöfflur með rjóma og sultu og var ósköp sæl með það. Í afmælisgjöf fékk hún frá okkur þvílíkan prinsessukjól, enda hefur það verið það eina sem við höfum fengið upp úr henni að hún vilji í afmælisgjöf sama hverju öðru við stungum upp á.....ég vil fá gulan kjól!

Hún hjálpaði svo við að klára að skreyta afmæliskökuna sína og svo héldum við upp á afmælið á stað sem heitir cheeky monkeys og vakti það enga smálukku hjá krökkunum. Allir fengu búninga til að klæða sig í og á staðnum var sjóræningjaskip með fjársjóð í lestinni, hoppukastali, prinsessukastali og á efri hæðinni var krakkadiskótek með sápukúluvél. Þetta lukkaðist alveg fjarskalega vel og Birna Líf og Árni Kristinn voru hæstánægð með partýið.....og við líka þar sem það var ekkert uppvask eða tiltekt, híhí.

Að lokum ein smásaga frá 2. heimsókn Birnu Lífar í skólann sinn. Í frímínútunum hitti hún vinkonu sína Sammy, sem hafði verið með henni á leikskólanum. Þær léku sér saman og svo ákváðu þær að það væri best að Birna Líf kæmi bara með henni í skólastofu. Það varð því uppi fótur og fit þegar Birna Líf skilaði sér ekki í skólastofuna eftir frímínútur en þær skildu ósköp lítið í þessu upphlaupi. Birna Líf ætlar þó framvegis að vera í sinni skólastofu....

Maraþonið.....búið

Jæja þá er loksins öllum þessum hlaupum lokið.....a.m.k. í bili. Undirbúningurinn fyrir maraþonið hefur verið löppunum á okkur Svövu erfiður og Svava hefur átt við hnjávandamál að stríða og ökklarnir hafa verið að stríða mér. Það er líklega að einhverju leyti tengt því að við höfum mest verið að hlaupa í hæðunum hér í kringum Lyttelton. Við fengum hins vegar góð ráð frá Svani hvernig ætti að teipa hnén á Svövu og svo var hún líka með hitahlífar á báðum hnjám í hlaupinu. Þetta virkaði nógu vel til að hún náði að klára hálfmaraþonið (þrátt fyrir engin hlaup s.l. 4 vikur) og var á tæpum 2.28 klst. Ég var búinn að hvíla s.l. 2 vikur vegna slæmsku í ökklunum sem voru næstum orðnir fínir í hlaupinu. Ég náði að klára mitt fyrsta maraþon....jibbbííiii á tæpum 5 klst...uhummm. Fyrri helmingurinn var í lagi á 2:07 en seinni helmingurinn, og þá sér í lagi síðustu 5-10 km voru orðnir ansi hægir og ég er ekki frá því að þetta sé það langsársaukafyllsta sem ég hef gert sjálfviljugur fram að þessu. Þegar ég var að koma í mark þá kom Birna Líf hlaupandi á móti mér og við hlupum svo saman yfir marklínuna hönd í hönd.
Þessir fyrstu dagar eftir hlaupið eru hálfkindugir og ég er ansi hræddur um að þið mynduð öll brosa út í annað ef þið myndið sjá hvernig við berum okkur.....við getum eiginlega bara gengið á jafnsléttu þessa dagana og þá mjög hægt og að ætla að beygja sig eftir einhverju eða að hlaupa á eftir börnunum okkar, djísus maður.
Ég reyni að setja inn mynd við fyrsta tækifæri af atburðinum.

Árni Kristinn

Nú er Árni Kristinn rúmlega 1 og hálfs árs gamall og farinn að taka sér ýmislegt fyrir hendur. Honum líkar mjög vel á leikskólanum og sendir öllum fóstrunum fingurkoss þegar hann kveður þær í lok dagsins. Það er almennt talað um að hann sé mikill matmaður og ekki laust við að gæti mikillar óþreyju hjá honum við matarborðið þegar verið er að setja á diskinn hjá honum og er hann þá eins og ekta Ítali baðandi út öllum öngum til að koma okkur í skilning um að það liggi á þessu. Svo tekur hann til við að skófla þessu upp í sig og þegar við ætlum að fara að stinga fyrsta bitanum upp í okkur þá kemur diskurinn fljúgandi í átt til okkar.....ég vil fá ábót takk. Svo þegar hann er aðeins að mettast þá tekur hann upp á því að fara að skála við okkur svona 20-30 sinnum það sem eftir lifir borðhalds. Hann lyftir þá glasinu upp og setur það ofan kollinn á sér og segir ,,kál" og Birna Líf er alltaf til í að skála við hann.

Hann er alltaf að tala meira og meira og er það ýmist á ensku eða íslensku sem orðin koma út úr honum. Honum finnst fátt skemmtilegra en að fara á leikvöllinn og við þurfum að fylgja honum fast eftir þar sem hann er ægilegur ofurhugi, enda vill hann alltaf fara á eftir systir sinni í öll tækin og virðist álíta að fyrst hún geti eitthvað, þá get ég það líka!

Eitt af því skemmtilegasta sem hann veit er að gefa hænunum, þegar ég spyr hvort hann vilji gefa ga-ga þá endasendist hann eftir stígvélunum sínum og við löbbum svo með matarafgangana okkar út í búr og hann er alltaf jafnægilega spenntur að sjá fiðurféið.

Ísinn frá Fertram

Fertram kom í heimsókn til okkar um daginn og eins og vanalega kom hann með einhvert góðgæti handa okkur og í þetta sinn fengum við og krakkarnir ís. Krakkarnir borðuð ísinn með bestu list ...en hvert með sinni aðferð eins og sést á myndunum