miðvikudagur, júlí 29, 2009
Loksins loksins aftur
Það er búið að vera mikið að gera hjá okkur síðustu mánuði og Svava er búin að vera alveg á kafi í að ljúka Masters-ritgerðinni sinni. Það er alveg ótrúlegt þrekvirki að koma þessum 150 blaðsíðum saman á lokasprettinum þegar leiðbeinendur vakna allt í einu af þyrnirósasvefni og hafa skyndilega skoðun á öllu með tilheyrandi kommentum og óskum um lokaútreikninga. Allt hafðist þetta þó á endanum og Svava þeyttist um háskólasvæðið fimmtudaginn 28 maí til að koma ritgerðinni til skila. Það gekk að sjálfsögðu ekki áfallalaust og þegar lokayfirferð var lokið þá prentaði háskólafjölritun ritgerðina út....en þá kom í ljós að þeir eru enn með gamla útgáfu af word þannig að ritgerðin hafði tekið óvæntum breytingum! Þá reyndum við að fá að tengja tölvuna hennar Svövu beint inn á netið en það gekk ekki þar sem þeir voru ekki búnir að setja upp Vista kerfið....þannig að á endanum þeyttumst við heim til Maríu og Bergs og prentuðum út þær litmyndir sem ekki höfðu prentast í skólanum og röðuðum þessu saman og fórum með það í bindingu. Þá komst Svava að því að hún þurfti að fá undirskrift frá aðalleiðbeinanda sínum til að samþykkja skilin og hún hljóp til hans á meðan það var verið að binda inn ritgerðina og náði honum á leið út úr skrifstofunni. Svo hljóp hún til baka að ná í ritgerðina úr bindingu og þurfti svo að fara með hana á skrifstofuna og skila inn þar rétt fyrir lokun. Eftir það fór hún út úr byggingunni, stóð á stéttinni og vissi ekkert hvað hún átti að gera!!!
Þannig að það má segja að maí 2009 hafi verið viðburðarríkur hjá okkur og var áföngunum fagnað með miklu og góðu partýi.
Loksins loksins
Fyrstu helgina í maí þá sat ég loksins lokaprófið mitt í bráðalækningum. Þetta var löng og ströng helgi þar sem prófið er þríþætt og byrjar á laugardagsmorgni með löngu tilfelli. Eftir hádegi eru svo 6 styttri tilfelli og á sunnudagsmorgninum er lokahnykkurinn með 6 uppsettum dæmum eins og snákabitum o.s.frv. Þetta gekk sem betur fer allt upp og því mikill léttir að vera búinn að klára þetta. Nú þarf ég bara að ljúka 6 mánuðum á minni bráðamóttöku í Dunedin og ætti að fá sérfræðiviðurkenningu í Bráðalækningum hér ytra í desember n.k. Læt fylgja með mynd af mér og Mark Gilbert, félaga mínum, sem sat prófið með mér og svo mynd af mér í blómahafinu sem beið mín eftir komuna til Christchurch. Þetta var alveg frábær upplifun þegar ég fékk að vita eftir að ég lauk prófinu. Mér fannst þetta allt hafa gengið býsna vel og skellti mér niður í bæ í allskrýtnu skapi. Brosandi hringinn og mundandi Visa kortið hægri-vinstri. Það var meðal annars hljómsveit með tónleika í bænum og þeir voru svo frábærir að ég varð náttúrulega að kaupa diskinn þeirra líka. Um þrjúleytið þurfi ég svo að fara að ná í niðurstöðuna og þá kom stressið aftur af fullum krafti.....en allt gekk þetta nú vel. Ég flaug svo til baka til Christchurch með fyrsta fluginu daginn eftir og var fagnað vel af Svövu og krökkunum....enda krakkarnir alveg með það á hreinu að ég hafi ,,unnið"....þetta eru allt e-ar íþróttakeppnir
þriðjudagur, júlí 14, 2009
Páskaeggjaleit
Þetta árið fórum við í páskaeggjaleit í Quail Island sem er rétt fyrir utan Lyttelton. Við fórum snemma að morgni til að ná ferjunni og Einar og Carolyn fóru með okkur. Eyjan er álíka stór og Viðey og var áður fyrr holdsveikrahæli á eyjunni og núna er minjasafn þar um þann tíma. Það var búið að fela eða koma fyrir fullt af máluðum steinum sem átti að finna og skila inn í lokin fyrir páskaegg. Stóri vinningurinn var að finna gullmálaðan stein og fá risa gullpáskaegg í verðlaun. Krökkunum þótti þetta rosasport og voru dugleg að hlaupa fram og til baka að leita að þessum steinum sem voru faldir í litlum holum, í trjábolum eða bara meðfram göngustígnum. Við fundum öll nokkra steina og höfðum smátíma í lokin til að gæða okkur á nestinu sem við höfðum meðferðis. Krakkarnir voru að vonum ánægðir með öll litlu páskaeggin sem þau fengu í verðlaun og voru með súkkulaði út um allt brosandi andlitið í lok dagsins.
Orana Wildlife Park
Eitt af því skemmtilegra sem krakkarnir gera er að fara í heimsókn í dýragarðinn hér í Christchurch. Enda er Árni Kristinn ákveðinn í að verða gíraffi þegar hann verður stór. Það hefur komið sér vel, Birna Líf bendir honum á það við matarborðið að Gíraffar borði grænmeti (sem Árni Kristinn er ekkert of hrifin af) og það rennur niður án nokkurra vandamála. Uppáhaldið hjá Birnu Líf er að gefa gíröffunum en Árni Kristinn vill bara gefa þessum litlu. Honum líst ekkert á þessa stóru svörtu tungu sem vefur sig utan um greinina sem hann heldur á. Annars er Árni Kristinn svo áhugasamur um dýr að þegar hann fær að velja DVD að horfa á þá velur hann oft Attenborough þættina. Um daginn þegar verið var að horfa á einn þátt um kjötætur þá varð uppi fótur og fit. Ljónin höfðu veitt stóran waterbuck og voru að byrja að gæða sér á honum þegar Birna Líf varð alveg öskuill. Sagði að þetta væri alls ekki sanngjarnt. Ljónin hefðu ,,drepið dýrið" og voru að borða það. Dýrið hafði ekki gert þeim neitt. Svava reyndi fyrst að malda í móinn að ljónin væru bara að leika við dýrið en þau héldu nú ekki. ,,Þau eru sko víst að borða það, sjáðu bara það er allt í blóði". SVo var þetta náttúrulega yfirfært á mannfólkið. Að aumingja dýrin vilja gera allt fyrir okkur og svo bara étum við þau! Ekki beint einfalt að réttlæta svona fyrir 6 og 3ja ára krökkum.
Afmæli, fimleikamót og útilega
Ég átti víst afmæli enn eitt árið og er nú orðinn þrjátíu og átta ára. Það fer að styttast í eftirfarandi sannindi: ,,Inside every old person is a young person wondering what the f....happened". Svava bakaði að sjálfsögðu súkkulaðiköku handa mér og krakkarnir drógu mig á fætur og voru búin að teikna rosafínamynd handa mér.
Birna Líf tók svo þátt í fimleikamóti seinna í vikunni og um helgina ákváðum við að fara í útilegu úti í garði og tjölduðum stóra tjaldinu og borðuðum úti. Krakkarnir fengu svo að sjálfsögðu að sofna úti í svefnpokunum og þótti það mikið sport. Það hefur því miður ekki verið mikið um ferðalög hjá okkur upp á síðkastið enda bæði ég og Svava á lokasprettinum fyrir próf og Mastersritgerð.
Nokkrar skemmtilegar myndir í Mars
Hér eru nokkrar skemmtilegar myndir af Birnu Líf og Árna Kristni. Það er líka ein mynd af Birnu Líf með einni af bestu vinkonum sínum, henni Afza, en Birna Líf er byrjuð í ballet einu sinni í viku og gengur bara ljómandi vel. Svo er síðasta myndin af Árna Kristni þar sem ég hafði drifið hann í smáþrif með mér, en eins og glöggir sjá þá er hann sennilega ekki að soga mikið upp úr teppinu með ryksugunni.
Sumarhátíð í Lyttelton
Í lok febrúar er haldinn sumarhátíð í Lyttelton og er þá aðalgötunni lokað og hún fyllist af sölustöllum af alls kyns heimaunnum varningi, fötum, mat og svo er líka boðið upp á vínsmökkun og götulistamenn eins og eldgleypar leika listir sínar. Fyrir krakkana eru settir upp stórir hoppukastalar, en það fór ekki betur en að loftdælan hætti allt í einu að virka og það þurfti hver að troðast um annan þveran þegar kastalinn riðaði til falls...krökkunum fannst þetta bara gaman og svo var dælunni skellt í gang aftur og fjörið hélt áfram. Slökkviliðið og St. John sjúkraflutningaþjónustan voru líka að sýna slökkviliðsbíla og kenna hjartahnoð á dúkkum o.s.frv. Birnu Líf og Árna Kristni fannst þetta mjög áhugavert og Birna Líf hamaðist við að hnoða á meðan að Árni Kristinn greip svæfingagrímuna óumbeðin og skellti á andlit dúkkunnar og byrjaði að kreista öndunarbelginn. Þau tóku sig mjög vel út eins og sjá má á myndunum.
Gerast áskrifandi að:
Færslur (Atom)